JODŁA SYBERYJSKA

Jodła syberyjska (Abies sibirica) – gatunek drzewa wiecznie zielonego należącego do rodziny sosnowatych. Zasięg tego gatunku jest największy z jodeł – obejmuje rozległe obszary północnej Rosji od Kamczatki na wschodzie, po Mandżurię i Turkiestan na południu, w strefie klimatu zimnego i chłodnego. Mimo że w obrębie naturalnego zasięgu znosi silne mrozy, sadzony w Europie przemarza z powodu spóźnionych przymrozków, ponieważ zbyt szybko rozwija tu pączki. Drzewo dorastające do 30 metrów wysokości i średnicy pnia do 0,5 metra. Korona wąskostożkowata, z ostrym wierzchołkiem. Szyszki cylindryczne, w czasie dojrzewania barwy niebieskawej, po dojrzeniu jasno-brązowe, długości od 5 do 8 cm i szerokości ok. 2,5 cm.  Z młodych pędów jest wytwarzany olejek pichtowy. //Opis z Wikipedii//

UPRAWA

Nasiona poddajemy stratyfikacji w okresie zimy ( zostawiamy w miejscu gdzie temperatura waha się od 2 do 5 stopni C). Na wiosnę nasiona wysiewamy na głębokość 0,5cm do doniczki. Wymaga lekko kwaśnej, wilgotnej i zasobnej w składniki pokarmowe gleby. Kiełkowanie jest różne, od tygodnia do kilku  miesięcy. Trzeba uzbroić się w cierpliwość. Najlepiej rośnie na pół cienistych lub słonecznych miejscach. Roślina wytrzymała na mróz (nawet na surowe zimy). Niski % kiełkowania nasion, to naturalna cecha rośliny.

10 NASION